Świątek przerywa milczenie. Wypaliła z grubej rury. “Teorie wyssane z palca”

Świątek przerywa milczenie. Wypaliła z grubej rury. “Teorie wyssane z palca”

“Prawdą jest, że dałam upust emocjom w sposób, z którego nie jestem dumna. Moim celem nie było jednak wycelowanie piłki w nikogo, a upust frustracji poprzez odbicie piłki w ziemię” – napisała Iga Świątek w obszernym oświadczeniu wydanym po turnieju w Indian Wells. Polska tenisistka odpowiada na liczne zarzuty i spekulacje

Iga Świątek (2. WTA) jeszcze poczeka na kolejne trofeum rangi WTA. Nie udało jej się obronić tytułu w Indian Wells, ale chyba jeszcze więcej niż o jej grze, mówiło się o zachowaniu z półfinałowego meczu z Mirrą Andriejewą (6. WTA), gdy pod wpływem emocji cisnęła piłkę w kierunku ball boya, niemal w niego trafiając.

Iga Świątek przerwała milczenie po Indian Wells. Odpowiada na spekulacje i krytykę

Już po zakończeniu turnieju 23-latka opublikowała obszerny wpis na Instagramie, gdzie podsumowała ostatnie dni. “Jeden z moich ulubionych turniejów w tym roku za mną. Powoli idę w kierunku, w którym chcę i wyjeżdżam stąd z dobrze wykonaną pracą, wieloma dobrymi wspomnieniami, ale i z lekcjami” – zaczęła. Po czym skupiła się na jednym aspekcie.

“Widzę, co w ostatnim czasie mówi się o zmianie mojego zachowania na korcie, o emocjach. Mimo tego, że nie czuję się komfortowo z tłumaczeniem się, czas, żebym przedstawiła moją perspektywę i ucięła spekulacje i teorie wyssane z palca” – kontynuowała. Poniżej zamieszczamy pełną treść oświadczenia, dotyczącego przede wszystkim pracy zawodniczki nad sferą mentalną, za co w jej sztabie odpowiada głównie psycholożka Daria Abramowicz.

“Po pierwsze, sytuacja z ostatniego meczu. Prawdą jest, że dałam upust emocjom w sposób, z którego nie jestem dumna. Moim celem nie było jednak wycelowanie piłki w nikogo, a upust frustracji poprzez odbicie piłki w ziemię. Od razu przeprosiłam ball boya, złapaliśmy kontakt wzrokowy i obydwoje skinęliśmy do siebie głowami, gdy przeprosiłam za to, że wydarzyło się to blisko niego. Wiele razy widziałam innych zawodników uderzających piłką w ziemię z frustracji i nie spodziewałam się takich drastycznych ocen. Zazwyczaj hamuję takie impulsy, więc pół żartem pół serio mogę powiedzieć, że nie mam w tym doświadczenia i że w złości źle tą piłką przycelowałam.

Po drugie, wyrażanie emocji. Druga połowa ubiegłego roku to dla mnie czas bardzo trudnych doświadczeń. Szczególnie sprawa pozytywnego testu i to, w jaki, zupełnie niezależny ode mnie sposób, utraciłam możliwość walki o najwyższe sportowe cele pod koniec sezonu. To wszystko sprawiło, że pewne rzeczy w sobie układam na nowo. W Australii, po słabszych rezultatach w zeszłych latach, grałam kompletnie bez oczekiwań, w skupieniu na pracy z akceptacją, że kolejne AO może potoczyć się nie po mojej myśli niezależnie od moich starań. Również dzięki temu zagrałam bardzo dobrze i byłam blisko finału. Na Bliskim Wschodzie uderzyło mnie, że moja sprawa dopingowa i to, że nie zagrałam dwóch wysoko punktowanych turniejów w