Burza po wpisie Karola Nawrockiego. “Skończ kabaret”. I rzuciła kwotami……

denta RP z poparciem Prawa i Sprawiedliwości, opublikował wpis na platformie X (dawniej Twitter), w którym zadeklarował: “Jeśli zostanę Prezydentem RP, gwarantuję, że Spółki Skarbu Państwa przestaną być łupem politycznej wojny”.

Wpis ten wywołał falę krytyki, zwłaszcza ze względu na obecność na zdjęciu Kamila Bortniczuka, byłego ministra sportu i turystyki z ramienia PiS, stojącego obok Nawrockiego. Posłanka Koalicji Obywatelskiej, Agnieszka Pomaska, ostro skomentowała tę sytuację, pisząc: “Nawrocki w towarzystwie Posła Bortniczuka »gwarantuje« odpolitycznienie spółek. Bortniczuk za 21 miesięcy zasiadania w zarządzie Grupy Azoty ZAK dostał blisko 1 mln zł. Skończ Pan ten kabaret Panie Nawrocki”.

Krytycy zarzucali Nawrockiemu brak konsekwencji i wiarygodności w obietnicach dotyczących depolityzacji spółek Skarbu Państwa, wskazując na bliskie powiązania z politykami partii rządzącej. Obecność Bortniczuka, który wcześniej zasiadał w zarządzie Grupy Azoty ZAK i otrzymał wynagrodzenie w wysokości blisko 1 mln zł za 21 miesięcy pracy, stała się symbolem problemu upolitycznienia spółek państwowych.

W odpowiedzi na krytykę, Nawrocki starał się podkreślić swoją niezależność i zaangażowanie w promowanie polskiej historii oraz walkę o dobre imię Rzeczypospolitej. Jednak dla wielu obserwatorów sytuacja ta uwypukliła trudności w oddzieleniu funkcji publicznych od politycznych, zwłaszcza w kontekście instytucji państwowych, takich jak IPN.

Kontrowersje wokół wpisu Nawrockiego zwróciły uwagę na szerszy problem przenikania się polityki i zarządzania spółkami Skarbu Państwa w Polsce. Debata publiczna skupiła się na potrzebie transparentności, neutralności politycznej instytucji publicznych oraz konieczności wprowadzenia mechanizmów zapobiegających wykorzystywaniu stanowisk publicznych do celów partyjnych.

Sprawa ta podkreśliła również znaczenie odpowiedzialności osób pełniących funkcje publiczne za swoje deklaracje i działania, zwłaszcza w okresie kampanii wyborczej. Wielu komentatorów zwracało uwagę na konieczność prowadzenia merytorycznej dyskusji na temat zarządzania majątkiem państwowym oraz roli instytucji publicznych w kształtowaniu polityki historycznej i kulturalnej kraju.