On się nie kontroluje i wymaga głębokiej terapii” – mówi jeden z sędziów. Szczegóły ➡️

On się nie kontroluje i wymaga głębokiej terapii” — wypowiedzianego przez jednego z sędziów. Bazuje on na doniesieniach medialnych wskazujących, że sprawa jednak nie została jeszcze dogłębnie opisana przez prasę.

„On się nie kontroluje i wymaga głębokiej terapii” – sędzia o stanie oskarżonego

W ostatnich dniach media społecznościowe obiegł mocny komentarz sędziego: „On się nie kontroluje i wymaga głębokiej terapii” . Mimo iż źródła nie wskazują bezpośrednio, o jaką sprawę chodzi ani o jakiego oskarżonego — wypowiedź wywołała szeroką debatę o granicach sądowej oceny stanu psychicznego oskarżonego.

Konflikt między rolą sędziego a oceną stanu psychiki

Kodeks postępowania karnego wyraźnie precyzuje: sędzia orzeka na podstawie dowodów, a nie opinii medycznych. Kiedy jednak sędzia – nawet mimochodem – sugeruje istnienie potrzeby „głębokiej terapii”, pojawiają się pytania:
• Czy komentował stan oskarżonego, czy wynik opinii biegłych?
• Czy takie komentarze są dopuszczalne poza uzasadnieniem wyroku?

Brak transparentnych informacji o konkretnej sprawie utrudnia ocenę, czy wypowiedź miała charakter prywatnej opinii, czy stanowiła część uzasadnienia.

Możliwe tło: przypadki zaburzeń wśród oskarżonych

Choć oficjalne media nie podają szczegółów, w Polsce znane są przypadki, gdy osoby skazane przejawiają symptomy poważnych zaburzeń psychicznych. Na przykład w sprawie Ryszarda Cyby – zabójcy działacza PiS – biegli stwierdzili otępienie w stopniu głębokim i całkowitą dezorientację. Sąd uznał, że przestrzega wyroku, ale skazanego trzeba leczyć w warunkach szpitalnych, nie więziennych .

Możliwe, że podobna diagnoza pojawiła się w innym kontekście — i był to powód, dla którego sędzia użył mocnej metafory o potrzebie głębokiej terapii.

Standardy prawa i etyki sędziowskiej

Zawodowe standardy sędziów wyznaczają jasną granicę między interpretacją faktów a opinią — szczególnie w zakresie zdrowia psychicznego oskarżonego. Zgodnie z etyką zawodową:
• sędzia nie powinien formułować osobistych osądów o zdrowiu psychicznych oskarżonego,
• powinien bazować wyłącznie na oficjalnych opiniach biegłych,
• wszelkie odniesienia do stanu psychiki powinny być wyważone i częścią formalnego uzasadnienia wyroku.

Wypowiedź w stylu „wymaga terapii”, nawet jeśli poparta stanem faktycznym, powinna znajdować się w uzasadnieniu – nie w medialnym komentarzu.

Czy media opublikują więcej szczegółów?

Obecnie cytat występuje głównie jako hasło reporterskie – nie ma pełnego artykułu opisującego sprawę. Istnieją przesłanki, że mógł to być fragment uzasadnienia werdyktu sądowego albo odpowiedź na prośbę o zmianę środków zabezpieczających. Nie ujawniono jednak sygnatury akt, daty rozprawy ani identyfikacji osoby, której dotyczy określenie.

Dopóki redakcje nie przekażą pełnych informacji (np. uzasadnienia wyroku z cytatami biegłych i sędziowskimi motywacjami), opinia publiczna pozostaje na etapie domysłów.

Znaczenie wypowiedzi: zdrowie psychiczne jako element procesu

Podkreślona wypowiedź można odczytać jako:
• alarmujący sygnał: wskazanie, że oskarżony nie radzi sobie z emocjami i impulsami,
• wezwać do traktowania sprawy dłużej niż tylko karno, ale również jako problem zdrowotny,
• zwrócić uwagę na konieczność odrębnego traktowania takich osadzonych – np. w warunkach leczniczych, a nie więziennych.